ارزیابی وضعیت اضافه وزن، چاقی و چاقی شکمی در بین دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

مقدمه: چاقی را می‌توان سندرم دنیای نو دانست که شیوع آن در تمام گروه‌های سنی، جنسی، نژادی و اقتصادی رو به افزایش است، از این رو امروزه به عنوان اپیدمی خاموش از آن یاد می‌شود، لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت اضافه وزن، چاقی و چاقی شکمی در بین دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان انجام شد. روش: این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی 370 نفر از دانشجویان پرستاری دختر شاغل به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس از تمامی افراد راضی به شرکت در پژوهش انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته‌ای حاوی سؤالات مربوط به مشخصات فردی، سوابق چاقی، عادات غذایی، فعالیت جسمانی و اندازه‌گیری شاخص‌های تن‌سنجی (مثل وزن، قد، دور کمر و دور باسن) با روش استاندارد بود، در این مطالعه شاخص توده بدنی (BMI) برای تعیین اضافه وزن و چاقی، شاخص دور کمر (WC) و نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) جهت بررسی چاقی شکمی در نظر گرفته شد، برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از برنامه آماری SPSS و آزمون‌های آماری کای‌دو و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که به ترتیب اکثریت دانشجویان پرستاری (1/61%) در محدوده وزنی نرمال، (6/78%) از نظر دور کمر نرمال و (9/85%) نسبت دور کمر به باسن نرمال داشتند، از نظر عادات غذایی اکثر دانشجویان (5/70%) در وضعیت متوسط، از نظر فعالیت جسمانی (47%) در وضعیت متوسط، (1/45%) در وضعیت بد و فقط (8/7%) در وضعیت خوب قرار داشتند، بین شاخص توده بدنی، دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن با مشخصات فردی نمونه‌ها، عادات غذایی و فعالیت جسمانی ارتباط آماری معناداری دیده نشد (0001/0p